توانبخشی

توانبخشی ورزشی (Sport rehabilitation)

توانبخشی به مجموعه ای از مداخلات گفته می شود که برای بهینه سازی عملکرد و کاهش ناتوانی در افراد با مشکلات سلامتی در تعامل با محیط طراحی می شود.  به زبان ساده، توانبخشی به کودک، بزرگسال یا سالمند کمک می کند تا در فعالیت های روزمره تا حد امکان مستقل باشد و مشارکت فرد در آموزش، کار، تفریح ​​و ایفای نقش های موثر در زندگی مانند مراقبت از خود و خانواده را ممکن می سازد.

توانبخشی یک سرمایه گذاری است که هم برای افراد و هم برای جامعه فایده دارد. این می تواند به جلوگیری از بستری شدن پرهزینه، کاهش مدت اقامت در بیمارستان و جلوگیری از بستری شدن در بیمارستان کمک کند. از آنجایی که توانبخشی همچنین افراد را قادر می سازد تا درگیر کار و شغل شوند یا به محیط کار بازگردند، یا در خانه مستقل بمانند، نیاز به حمایت مالی یا مراقبتی را به حداقل می رساند.

توانبخشی با تجهیز افراد به مجموعه ای از استراتژی های خودمدیریتی از قبیل بهبود قابلیت های جسمانی از قبیل قدرت، استقامت، تعادل، انعطاف پذیری و … می تواند به کاهش اثرات ناتوان کننده ناشی از بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی عروقی، سرطان و دیابت کمک می کند. به این ترتیب، به پیری سالم فرد و حفظ کیفیت زندگی او اطرافیان کمک می کند. بنابراین، توانبخشی بخش مهمی از پوشش همگانی سلامت است و یک استراتژی کلیدی برای دستیابی به هدف توسعه پایدار “تامین زندگی سالم و ارتقای رفاه برای همه در تمام سنین” است.

هر فردی به دنبال آسیب، جراحی، بیماری، یا به دلیل اینکه کاهش عملکرد ناشی از افزایش سن ممکن است در مقطعی از زندگی خود به توانبخشی نیاز داشته باشد. برخی از نمونه های توانبخشی (که در ادامه توضیح مختصر آنها می پردازیم) عبارتند از:

1. تمرینات ورزشی برای بهبود قدرت عضلانی، حرکات ارادی و تعادل در افراد مبتلا به سکته مغزی یا بیماری پارکینسون.
2. برگشت سیستم قلب و عروق و تنفس و دستگاه عضلانی مفصلی بعد از جراحی قلب باز و یا جراحی های مفاصل کمر، زانو، گردن، لگن و …. به کارکرد طبیعی از طریق اجرای تمرینات ورزشی تخصصی.
3. آموزش به ناتوانان ذهنی و حرکتی در مورد چگونگی ورزش و فعالیت بدنی ایمن نیز نمونه های از توانبخشی حرکتی می باشد.