کاهش وزن برای عموم
کاهش وزن برای عموم:
در دهه های اخیر، شیوع چاقی، در سراسر جهان به‌سرعت در حال افزایش است و به‌عنوان یک اپیدمی جهانی شناخته میشود. چاقی و اضافهوزن در حال حاضر پنجمین عامل خطر جهانی مرگ‌ومیر است. چاقی با یک وضعیت التهابی مزمن سیستمی همراه است که نقش مهمی در توسعه مقاومت به انسولین و اختلال در تنظیم اشتها بازی می کند، پیش بینی ها نشان می دهد که تا سال 2030، شیوع چاقی ممکن است بیش از 45 درصد از کل جمعیت کشورهای مختلف را در بر گیرد.
آمار سازمان جهانی بهداشت WHO) نشان میدهد که بیش از یک میلیارد از بالغین در جهان اضافهوزن دارند و در این میان بیش از 300 میلیون نفر چاق هستند. در آمار منتشر شده از WHO مربوط به ایران، شیوعkg/m2 25 ≤ BMI درمردان 30 ساله و بالاتر، 6/53% و در زنان 30 ساله و بالاتر حدود 1/70% گزارش شده است.
در مقایسه با بافت چرب زیر جلدی، بافت چرب احشایی دارای بیشترین ذخایر چربیهای پاتوژنیک است و با ایجاد حالت التهابی خفیف، منجر به تغییراتی در عمل آدیپوسیتها و ماکروفاژها میشود و به‌عنوان عامل مهم و مؤثر بر مقاومت به انسولین، اختلالات لیپیدی ، بیماریهای قلبی و عروقی و سرطان معرفی‌شده است.
شاخص‌های مختلفی برای ارزیابی توزیع بافت چرب و مقاومت به انسولین وجود دارند. شاخص‌هایی مانند شاخص توده بدنی (BMI) که با استفاده از قد و وزن فرد محاسبه می‌شوند، نمی‌توانند بین بافت چرب و بافت غیر چرب تمایز قائل شوند و یا منعکس‌کننده انباشت و توزیع بافت چرب در بدن باشند. روش‌های تصویربرداری، مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و توموگرافی کامپیوتری (CT)، می‌توانند الگوهای تجمع و توزیع چربی را ارزیابی کنند اما گران هستند و نمی‌توان به‌طور گسترده از آن‌ها استفاده نمود. محصول تجمع لیپیدی (LAP) و شاخص چربی احشایی (VAI) دو شاخص معتبر منعکس‌کننده تغییرات پیکر سنجی و متابولیک مرتبط با تجمع بیش‌ازحد چربی احشایی هستند که ارتباط تنگاتنگی با بیماریهای کاردیومتابولیکی ازجمله مقاومت به انسولین دارند.
مطالعات جدید تایید میکنند که کاهش وزن و افزایش فعالیت فیزیکی، کیفیت زندگی و تغذیه سالم و اصولی، مشکلات مرتبط با چاقی را بهبود میبخشد. تمرین فیزیکی از یکسو روی ترکیب بدن و از سویدیگر بر سلامتی مؤثر است. از طرفی نقش تغذیه روی کاهش وزن و بهبود ترکیب بدن بسیار پر رنگ است. تغذیه مناسب به همراه یک برنامه تمرینی خوب و علمی موجب ایجاد تغییرات شگرفی در ترکیب بدن می شود.
کاهش بافت چرب احشایی و افزایش توده عضلانی ناشی از تمرینات ورزشی منظم به همرا یک برنامه تغذیه ای مناسب که موجب تغییر در عادات غذا خوردن شود، می‌تواند به عنوان یک عامل کلیدی در کنترل مقاومت به انسولین و طیف وسیعی از بهبود شرایط متابولیک باشد و منجر به تغییرات مفید در پیامدهای ناشی از چاقی شود.