مشاوره

برخی از اختلالات حرکتی با رویدادهای استرس زا ایجاد می شوند، در حالی که برخی دیگر همراه با اختلالات روانی رخ می دهند. برخی دیگر عمدتاً ماهیت فیزیولوژیکی دارند. اکثریت قریب به اتفاق موارد با گذشت زمان ناپدید می شوند و نیازی به درمان ندارند.

اما اگر حرکات مخرب شود و بر توانایی کودک برای عملکرد خوب در خانه یا مدرسه تأثیر بگذارد، والدین ممکن است تصمیم بگیرند از یک متخصص اطفال یا یک متخصص مغز و اعصاب اطفال مشاوره و درمان کنند. اختلالات حرکتی کودکان شرایط عصبی است که بر سرعت، روانی، کیفیت و سهولت حرکت در کودکان تأثیر می گذارد. این اختلالات که به عنوان کلیشه نیز شناخته می شوند، می توانند خوش خیم یا شدید باشند. آنها می توانند به طور مستقل یا به عنوان نشانه ای از اختلال یا مشکل دیگری وجود داشته باشند. نایجل بامفورد، متخصص مغز و اعصاب، می گوید: «اغلب این حرکات در پاسخ به یک موقعیت خاص رخ می دهند. برای مثال، ممکن است یک کودک وقتی پدرش به خانه می‌آید، با هیجان دستانش را تکان دهد.» سایر کودکان ممکن است تیک داشته باشند که در چشم ها، صورت، سر و شانه ها دیده می شود. اینها ممکن است شامل پلک زدن های مکرر، حرکات عجیب و غریب صورت و گاهی اوقات صداهای غرغر باشد. تشخیص اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) می تواند طاقت فرسا باشد، اما ارزیابی کامل و درمان متناسب با کودک شما می تواند به خانواده شما کمک کند تا این وضعیت را به طور موثر مدیریت کنند. ADHD یک بیماری مزمن است که با تمرکز، کنترل تکانه و توانایی نشستن تداخل می کند. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، تقریباً 11 درصد از کودکان بین 4 تا 17 سال در ایالات متحده به ADHD مبتلا شده اند. معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می شود، این وضعیت مادام العمر می تواند عمیقاً بر عملکرد کودک در خانه، مدرسه و اجتماعی تأثیر بگذارد.